Προσκυνητές στην Αρχαία Ολυμπία

Τίποτα δεν με εξουσιάζει πια.

Ίσως μόνο λίγο

Οι σκορπιοί που διασχίζουν το δρόμο

Πάνω από τα Αρχαία,

Ίσως μόνο λίγο

Το φεγγάρι που είναι σαν μάτι

Θλιμμένο.

Λούζει τα πάντα ένα ασημένιο φως,

Μικροσκοπικοί λαθρεπιβάτες

Ακροβατούν πάνω στα δάχτυλά μου -

Προσκυνητές –

Χαϊδεύω το πρόσωπό σου,

Πρέπει να είναι καλοκαίρι

Κι αυτή εδώ που ψιθυρίζει στίχους,

Η ζωή μας.