O Captain Swing
χόρευε στο δρόμο των πεύκωνκαι οι όμορφες
νέγρες κοπελιές σαν μπαλαρίνες
ύψωναν θεληματικά το πιγούνι
γιατί ο τύπος ήταν
ο βασιλιάς της μουσικής
κι εκείνες ήταν ωραίες
και γόνιμες
και η Νέα Ορλεάνη ήταν έρωτας
στο αίμα τους,
καθώς με πείσμα σκύλου
ο μπακάλης
μάγκωνε τον μικρό κλέφτη
από το βρώμικο πέτο
και μια λευκή άπλωνε σεντόνια
στον ήλιο
κορτάροντας
μια άλλη λευκή απέναντι.
-
Ένα δάκρυ νοσταλγίας
κυλάστη ροζιασμένη παλάμη
που είχε για κονάκι.
Είναι δύσκολα
τα χρόνια της φθοράς,
μονολογεί ,
Ενώ οι τύποι στήσαν καυγά
στο πίσω μπαρ
και τα δάχτυλά του
ξεγλιστρούν
Σε ένα τελευταίο swing χορό
πάνω
στην ξύλινη μπάρα,
που ο Λέτζι τίναξε τα μυαλά του
ένα δειλινό
κι ο γέρο Μπομπ έφτυνε
με περισσή αηδία
το τομ κόλλινς στα νεφρά.
Ίδια μέρη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΞενοδοχεία της Ιδιοτροπίας ή του Ταλέντου μας,
εκεί που κάποιοι άλλοι
είχαν γεννηθεί από Έρωτα,
είχαν πεθάνει από Προδοσία
ή είχαν κυριαρχήσει από Ευχέρεια Λόγου ή Γραφής...
;-)))
Κάπου εκεί υπήρχε και ο Buk.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο ποίημα!
Ευχαριστώ για τα σχόλιά σας ..Το ποίημα γεννήθηκε καθαρά από ένα παλιό τραγούδι εποχής που άκουσα ένα βράδυ ..Ε οκ , έβαλα και 2 3 ήρωές μου να ''χορεύουν'' μέσα του :)
ΑπάντησηΔιαγραφή