Η γυναίκα μίλαγε στη γάτα και της έλεγε μια ιστορία
Η γυναίκα γέλασε και η γάτα έφυγε προς το πεζοδρόμιο
Έπειτα η γυναίκα γύρισε προς τα μένα και με ρώτησε
Αν θα έρθει το 7 ποτέ
Της είπα ότι συνήθως αργεί να περάσει
Και αυτή πήρε μια απογοητευμένη έκφραση
Σίγουρα κάτι δεν πάει καλά με αυτήν,σκέφτηκα.
Έπειτα την ρώτησα πόση ώρα περιμένει.
Μου αποκρίθηκε ένα τέταρτο
Και της είπα ότι τότε σύντομα θα έρθει το 7.
Όμως το λεωφορείο δεν περνούσε κι έτσι σταμάτησα ταξί.
Που πηγαίνεις,με ρώτησε.
Της είπα Παπάφη
Μου είπε εγώ πάω Αχεπα βολεύει να με πάρεις,
Της λέω ναι οκ.
Μπήκαμε στο ταξί και έψαχνε τις τσέπες της.
Με ρώτησε αν είναι μακριά το Αχεπα από εκεί που πάω.
5 λεπτά της απάντησα.
Όταν σταμάτησα να κατέβω,κατέβηκε κι αυτή.
Με ρώτησε προς τα πού πάει για το νοσοκομείο
Της έδειξα τον δρόμο και έκανα να φύγω
Σε ευχαριστώ μου είπε και έκανε κάτι να μου δώσει.
Αρνήθηκα και έκανα να φύγω αλλά αυτή το έχωσε στην τσέπη μου
Και απομακρύνθηκε γοργά προς τα εκεί που της υπέδειξα πριν.
Μου είχε αφήσει ένα ευρώ.
Την παρακολούθησα καθώς ξεμάκραινε και γινόταν μια σκιά.
Γύρω μας αμάξια έτρεχαν μες στην βραδινή βροχή
Σφυρίζοντας και κορνάροντας την κίνηση.
Κοίταξα το κέρμα
Λίγο πριν μπω στο ασανσέρ ,το ακούμπησα στο τραπεζάκι
Κάτω στην κεντρική είσοδο της πολυκατοικίας.
Σκέφτηκα και γέλασα πικρά μέσα μου,σκέφτηκα
Ότι ίσως το χρειαζόταν κι άλλη φορά
Εκείνη τη νύχτα.
Το ασανσέρ είχε σφηνώσει κάπου στον πέμπτο
Κι έτσι ανέβηκα με τις σκάλες για το σπίτι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου