Νιώθεις το σώμα σου να φεύγει
Κατά κει
Που τα κύματα το πάνε.
Σώμα και ψυχή ένα
Και αυτή η αόρατη
Η δυνατή έλξη.
Λες να μοιάζει
Κι ο θάνατος έτσι?
Λες η ζωή να μοιάζει έτσι?
Βαθιές ήρεμες ανάσες
Για να μείνεις στην επιφάνεια
Μέχρι το τέλος.
Δες ο ήλιος πάνω
Με γδέρνει
Ευλαβικά μου θυμίζει
Να κλείσω τα μάτια.
Ιωάννα ο πόνος σου
Είναι ο πόνος όλων μας.
Τίποτα δεν είναι
Προνόμιο μοναδικό
Του καθενός.
Πανανθρώπινη πνοή
Σε ένα σώμα.
Συγχώρα με καρδιά μου
Πάλι δεν σε άκουσα
Κι έπαιξα.Κι έχασα.
Δεν έπρεπε κι εσύ
Να έρθεις
Δίπλα μου απόψε.
Δεν σε περίμενα.
Κι έχασα.
Ναι η αλήθεια ήταν αυτή
Μην ψάχνεις θεωρίες
Σε άστρα
Που πέθαναν καιρό τώρα.
Το φως τους είναι ένα
Ψέμα
Μια απατηλή οπτασία.
Δεν σε περίμενα απόψε.
Η σκιά σου με πληγώνει
Νιώθω να πνίγομαι
Και τις ανάσες να μην βγαίνουν.
Ήθελα να γράψω ένα
Όμορφο παραμυθάκι απόψε.
Αντί για αυτό
Να άλλο ένα ποίημα
Στην σιωπή σου.
Ένα άσχημο
Και κακογραμμένο
Ποίημα
Ο Θάνατος ξεκινά με την έλλειψη της άνωσης...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μαγεία της έλξης επικρατεί και ενισχύεται...
αλλα αυτήη μαγεία που σε ωθησε να δεις τον Κοσμο ομορφοτερο απ' την Αληθεια του,
τωρα σε σπρώχνει να αγγιξεις τις πληγές τους, πιο βαθιες απ' όσο αντεχει η Αλήθεια σου!...
Ναι.. ενα άσχημο ποίημα, σημαινει Θανατος!...
φιλια... φοβαμαι να αφήσω..
δεν ξέρω πώς θα μπλέξει η χημεία τους με την έλλειψη άνωσης που υπαρχει διάχυτη στο χωρο!....
Eυχαριστώ για τα σχόλιά σου..Με τιμάν ιδιαίτερα αυτές οι διεισδυτικές αναλύσεις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μαγεία της άνωσης σταματά όταν οι ανάσες αρχίζουν να χάνουν ρυθμό και όταν η πίστη μας στον εαυτό μας κλονίζεται.Έτσι αρχίζει η δύναμη της έλξης.Προς τα κάτω..Αλλά ξέρεις η δύναμη της έλξης προς το βυθό,με τις πληγές και τις απάτητες περιοχές,αυτή η δύναμη είναι αναποφευκτη.Όσο κι αν το παλέψεις,η φθορά του χρόνου σε νικά,σε αποδυναμώνει και σε τραβά προς τα κάτω.
Το θέμα είναι ότι καμία δύναμη δεν είναι καλή ή κακή ξεκάθαρα.Και όπως το είπες,η κάθε δύναμη έχει και μια μαγεία.Μια μαγεία που σίγουρα σε οδηγεί σε άλλα όρια..
υ.γ:τα φιλια παντου ταιριαζουν χαχα