Νανούρισμα

Τρελέ..όλες μοιάζουν να λατρεύουν αυτή την λέξη όταν αναφέρονται σε μένα.Είναι όντως τρελό πως μια λέξη περιέχει τόσα διαφορετικά πρόσωπα.
Είμαι μεθυσμένος.Είμαι τσακισμένος.Από το μπαράκι έσυρα τα πόδια μου,έσυρα το κορμί μου μέχρι τα σκαλιά του σπιτιού μου.Μέχρι την μοναξιά των τοίχων του.Των τοίων που κάποτε φώτιζαν λαμπάκια χριστουγεννιάτικα,όχι επειδή ήταν γιορτές αλλά επειδή σου άρεσαν.ΧΑΧΑΧΑ.Και γω έφερα για καιρό τα χριστούγεννα σε σένα και στο σαλόνι μας.
Ανακάλυψα έναν παλιό δίσκο με τραγούδια του Χατζιδάκι και τον ακούω συνέχεια τελευταία.Κυρίως το τραγούδι Ορφέας.Ξέρεις την ιστορία.Μακάρι να την είχα γράψει εγώ.Το πιο πιθανό να στην αφιέρωνα κιόλας.Ως συνήθως.Παλιά έπαιρνα αντάλλαγμα ένα χαμόγελο και αυτό ήταν το μοναδικό μου και το πολύτιμο βραβείο μου.Παλιά όμως δεν έγραφα πολύ αλλά τώρα που μου χαρίζεις μόνο ΣΙΩΠΗ,τώρα γράφω σαν πούστης.Η απώλεια μας ταΐζει πιο γλυκά.
Ξέρεις την ιστορία με τον Ορφέα.Όλα τα ήξερες άλλωστε.Του είπαν να μην κοιτάξει πίσω κι όμως αυτός το έκανε.Ένας άλλος τραγικός μαλάκας που σκότωσε μια αγάπη ΚΑΙ μαζί του την ίδια του την ψυχή.Γιατί να γαμιόνται όλα τα ωραία έτσι κάποια στιγμή?Γιατί την ΚΡΙΣΙΜΗ ΣΤΙΓΜΗ οι επιλογές που κάνουμε είναι οι χειρότερες και φερόμαστε σαν ατάλαντοι πρωτάρηδες.Νόμιζα πάντα ότι στο χέρι μου κρατούσα τριαντάφυλλο μα τώρα βλέπω το μαχαίρι που στάζει αίμα.
Αύριο θα ντυθείς πριγκίπισσα,θα χαμογελάς σε όλους,θα χορεύεις και θα κατακτάς.Σαν πανέμορφη Χιονάτη με τους 7 νάνους.Λάθος αυτή ήταν η Σταχτομπούτα.Γαμημένο ποτό.Ναι θα μοιράζεις ομορφιά στους νάνους σου γύρω και θα γελάς μωρό μου.
Τελικά αυτό που μετράει είναι οι σιωπές.Αλλά αυτές που έχεις τον άλλον απεναντί σου.Οι σιωπές και οι αγκαλιές.Έλα μην γελάς,γίνομαι και γω ένας ρομαντικός μαλάκας που και που.Ναι οι σιωπές.Όλα τα άλλα είναι πορδές.
Αυτό το κείμενο δεν είναι αφιερωμένο σε σένα.Ακούς??Κι ας λέει για σένα.Θα το μοιράσω κομμάτι κομμάτι όπως την ψυσή μου σε άλλες.Και δεν θα θυμάμαι καν τα ονόματά τους.Αυτή η ιστορία για σένα,αυτό το χάδι για σένα,αυτή η ερημική παραλία για σένα,το πρώτο μας μεθυσμένο φιλί σε κείνη,η πρώτη φορά που κάναμε έρωτα στην άλλη,το κλάμα σου στο δωμάτιό μου σε κείνη,η αφιέρωση σου στο βιβλίο μου στα σκουπίδια,ο πίνακάς σου στην γειτόνισσα,τα πρωινά σου στο τασάκι,τα γαμημένα σ αγαπώ σου στην λεκάνη της τουαλέτας.Βλέπεις ??Τα μοίρασα απλόχερα όλα.Βλέπεις ??
Ξέχασα κάτι?Το τσιγάρο δεν μιλάει.Δεν μου απαντάει.Ξέχασα κάτι?Άφησα κάτι?Κοιτάω την πόρτα.Μισώ την ακινησία της ,μοιάζει να στέκει ασάλευτη και να παρακολουθεί το τρελό παζάρι μου,Μοιάζει να με κρίνει κι αυτή με το βλέμμα που θυμίζει εσένα.
ΧΑΧΑΧΑΧΑ.Μην επιχειρήσεις ποτέ να χτυπήσεις μανιωδώς μια πόρτα.Θα σε τρελάνει στον πόνο μετά.
Λέω να κοιμηθώ αγάπη μου.Είμαι κουρασμένος πάλι.Σε παρακαλώ μην έρθεις να με βρεις απόψε.Δεν το αντέχω να έρχεσαι το βράδυ και να φεύγεις όταν ανοίγω τα μάτια
Ξέχασα τίποτα?
Α ναι πάντα ξεχνάω αυτή την καριόλα την ελπίδα.Την βλέπω κρύβεται κάτω από τα σεντόνια τώρα.Παλιοπουτάνα.Θα κοιμηθείς έξω στον δρόμο απόψε.Εκεί ανήκεις.Στον δρόμο.