Το αντικείμενο ενασχόλησης αυτού του blog ειναι ο κόσμος της λογοτεχνίας.Τα κείμενα που δημοσιεύονται μπορεί να αφορούν είτε το χώρο της ποίησης είτε του πεζογραφήματος. Το όνομα του blog ειναι παρμένο από το γνωστό ποίημα του Charles Bukowski "κλαμπ κόλαση"...
Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010
Γυμνό σώμα
Όταν τελείωσα,ξάπλωσα ιδρωμένος στο πλάι της.Αυτή έβαλε το κεφάλι της στο στήθος μου και με το ένα της χέρι άρχισε να με χαϊδεύει σε όλο μου το σώμα.Έχεις ακόμα όρεξη,σκέφτηκα από μέσα μου..
Μείναμε έτσι για κανα 5λεπτο χωρίς να μιλάμε.Πόσο μου αρέσει όταν οι γκόμενες δεν αρχίζουν τις συζητήσεις μετά το σεξ.Κάνουν να πονάει το κεφάλι μου.Και το πάνω και το κάτω..
Η Τζένη μύριζε υπέροχα.Τα μαλλιά της είχαν αυτή την μυρωδιά φουντουκιού και το στόμα της την υγρή μυρωδιά του σπέρματος.Της χάιδεψα τα μαλλιά και της είπα Μωρό μου μυρίζεις απίστευτα ωραία…Αυτή σήκωσε το κεφάλι της,με κοίταξε χαμογελώντας και με φίλησε.
Μετά από λίγο σύρθηκε με τα σεντόνια προς το κομοδίνο και άνοιξε το μικρό φωτάκι που ήταν εκεί.Στην συνέχεια ακούμπησε το κεφάλι της στο ένα της χέρι για στήριγμα και τράβηξε με το άλλο τελείως τα σεντόνια από πάνω μου.Έμεινα γυμνός να με κοιτάει αυτή η λεπτή ξανθιά γκόμενα.Εγώ δεν έκανα καμιά κίνηση,την άφησα να με επεξεργάζεται.
Με τελείως σοβαρό ύφος έσυρε το χέρι της πάνω σε κάτι βαθιές χαρακιές που είχα στην γάμπα του αριστερού μου ποδιού.
Πως τις έπαθες αυτές??,με ρώτησε..
Ένα καλοκαίρι,πρέπει να τελείωνα το δημοτικό.Παίζαμε κρυφτό και πήγα να πηδήξω έναν συρμάτινο φράχτη αλλά το πόδι μου πιάστηκε στα σύρματα όπως κατέβαινα.,της απάντησα.
Με κοίταξε σοβαρή στα μάτια και δεν αποκρίθηκε.Φάνηκε να το σκέφτεται αυτό που της είπα.Δεν ξέρω για ποιο λόγο.Στην συνέχεια μου είπε
Θέλω να μάθω την ιστορία όλων των σημαδιών πάνω στο σώμα σου…
Χαμογέλασα.Δεν είσαι και η πρώτη,σκέφτηκα.Τι κόλλημα είχαν μερικές γκόμενες με τα σημάδια?
Ό,τι θες μωρό μου,της απάντησα.
Πήγε το χέρι της προς τα πάνω,στην έσω επιφάνεια του δεξιού μου μηρού.Μια μεγάλη πληγή ήταν εκεί.
Αυτό?,με ρώτησε.
Πάλι καλοκαίρι..Μικρός..Είχα πέσει σε κάτι σπασμένα γυαλιά.Πάλι καλά που δεν με κόψανε αλλού..,της είπα χαμογελώντας κάπως θλιμμένα.Το χέρι της ήταν ακόμα αφημένο σε κείνη την περιοχή κοντά στο πέος μου και είχε αρχίσει ήδη να με ερεθίζει η παρουσία του.Αλλά αυτή συνέχισε.
Πήγε το χέρι της στο πηγούνι μου.Μια βαθιά γραμμή ξεχώριζε καθώς άφηνε γυμνό το σαγόνι από τρίχες.
2 ράμματα.Πέσιμο με το ποδήλατο.Η μάνα μου είχε τρελαθεί από τα αίματα.,της είπα χωρίς να περιμένω να με ρωτήσει.
Μετά κοίταξε την μύτη μου που σε ένα σημείο έγερνε ελαφρά.
Ναι…Μου την είχε σπάσει ο κολλητός μου στο γυμνάσιο.Είχαμε πλακωθεί..Εγώ του είχα σπάσει 2 δόντια.
Για ποιο λόγο τσακωθήκατε?Για καμιά γκόμενα?,με ρώτησε.
Ποτέ δεν τσακώνομαι με φίλους για γκόμενα μωρό μου…Του είχα πει κάτι για τους δικούς του που είχανε χωρίσει.Σωστά μου έσπασε την μύτη.
Μετά ξαναμιλήσατε?
Γέλασα.Με τον Αντώνη ήμασταν κολλητοί για πολλά χρόνια ακόμα,μέχρι που έφυγε εξωτερικό,της απάντησα κοιτάζοντας τα όμορφα στητά στήθη της.Ήθελα να τα γλείψω.
Σε λίγο…,μου είπε αυτή καταλαβαίνοντας την ματιά μου και βλέποντας την επίδραση που είχε η θέα της πάνω μου…
Τότε το βλέμμα της έπεσε σε κείνο το σημάδι στο αριστερό μου χέρι,λίγο πιο κάτω από τον αγκώνα.Ένιωσα την καρδιά μου να σφίγγεται.Θεέ μου,σκέφτηκα,κάντην να μην με ρωτήσει γ αυτό.
Αυτό τι είναι?,με ρώτησε.
Κάψιμο από τσιγάρο,της απάντησα με λέξεις που ίσα βγήκαν από το στόμα μου.
Καλά πώς το έπαθες?,συνέχισε αυτή.
Σκέφτηκα,οι αναμνήσεις ώρες ώρες γίνονται η αβάσταχτη τιμωρία μας που επιστρέφει ακόμα και στις πιο γλυκές στιγμές και τις χαλάει.Ήθελα να κάνω τσιγάρο.Σηκώθηκα κάπως απότομα και λίγο νευριασμένος και πήγα προς το γραφείο.Πήρα ένα από τα τσιγάρα και το άναψα.Κοίταξα προς τα έξω.Νεκρή φύση ξημερώματα Κυριακής στην Θεσσαλονίκη.
Η Τζένη παραξενεύτηκε με την αλλαγή αυτή στην συμπεριφορά μου.Ανακάθισε στο κρεβάτι και με κοίταξε γεμάτη περιέργεια.
Τι σε πιασε τώρα?Μια απλή ερώτηση ήταν.Αν θες μην απαντάς,μου είπε κάπως νευριασμένα.
Ήταν εκείνο το βράδυ που είχα φερθεί σαν κτήνος σε ένα κορίτσι.Σε ένα κορίτσι που με αγαπούσε.Φέρθηκα σαν βρωμερό κτήνος και σχεδόν την πήρα χωρίς να το θέλει.Ένας γαμημένος βιαστής.Αυτή δεν είπε τίποτα παρά μόνο έκλαιγε σιωπηλά.Όταν συνειδητοποίησα τι είχα κάνει ένιωσα φρίκη και τρομερή αηδία για τον εαυτό μου.Πήρα ένα τσιγάρο και εκεί στο σαλόνι έχωσα την κάφτρα στο χέρι μου χωρίς να βγάλω μιλιά από τον πόνο.Μόνο δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου.Ήθελα να προκαλέσω πόνο στον εαυτό μου όσο πόνο είχα προκαλέσει σε αυτήν.Αλλά δεν πιστεύω να τον έφτασα στο ελάχιστο.Και ήθελα με το σημάδι αυτό να θυμάμαι αυτή την ντροπή,να την θυμάμαι για πάντα για να μην ξεχνάω.Το κορίτσι αυτό με συγχώρεσε,με αγαπούσε.Αλλά εγώ ποτέ δεν συγχώρεσα τον εαυτό μου.Το κορίτσι αργότερα έφυγε,αλλά το σημάδι έμεινε.Δες μοιάζει σαν μια γαμημένη καρδιά.Μάλλον εκείνο το βράδυ,ό,τι είχα για καρδιά έφυγε από το σώμα μου αφήνοντας αυτό το μικρό εντύπωμα..,της είπα και πέταξα το τσιγάρο έξω από το μπαλκόνι.
Έλα εδώ κοντά μου,μου είπε αυτή και μου έπιασε το χέρι.Πλησίασα την κάτω άκρη του κρεβατιού και στάθηκα μπροστά της.Αυτή τότε άρχισε να με χαϊδεύει στο πέος,αργά και απαλά.Ένιωσα πάλι φρίκη για τον εαυτό μου.Μόλις όμως το πήρε στο στόμα της,αυτή η αηδία άρχισε να φεύγει.Μια γλυκιά αίσθηση σαν μελωδία χαρούμενη με τύλιξε.Έπιασα με το ένα μου χέρι τα ξανθά μαλλιά της και τα ανακάτεψα με πάθος.Η γλυκιά μελωδία συνέχιζε καθώς έξω η νύχτα έφευγε και έδινε την θέση της στη αυγή και οι σκουπιδιάρηδες μάζευαν ήδη τα απομεινάρια της προηγούμενης ημέρας….
(στην Τζένη)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου