Η πεταλούδα χόρευε στα άσπρα σεντόνια
Και γω ζαλιζόμουν στο άρωμά τους…
Ο ήλιος γέμιζε χαρά και χρώμα τους τοίχους
Κουράζοντας τα βλέφαρα και την αναπνοή…
Το ανοιχτό παράθυρο έφερνε την ευτυχία
Και την ψευδαίσθηση της αιώνιας γιορτής…
Όλα στο μυαλό μου φάνταζαν μαγικά
Καθώς ο Πινόκιο γελούσε στην γωνιά…
Τέλος .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου