Το αίμα δείχνει το δρόμο προς το φεγγάρι
Και τα δάκρυα γίνονται βραδινή δροσιά…
Φέρνω στα χέρια τα σπασμένα φτερά μου
Μα σε κάποια ρίζα άφησα την καρδιά μου…
Το’’δεν πιστεύω’’σου έστειλε παντού σκιές
Που σκοτώνουν στο κόκκινο πέρασμά τους…
Και νιώθω καλά πως θα φύγω με την αυγή
Γιατί ποτέ δεν πίστεψαν εδώ στην γη…
Τέλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου