Στους δρόμους σερνόταν το πλήθος για την ζωή του,
τα πρωινά εκείνα που σβήναν τις επαναστάσεις μιας γενιάς.
Οι φωτιές στα μάτια σου με κυνηγούν κάθε βράδυ από τότε
και το γέλιο σου μέσα στον πανικό του κόσμου θρήνος κρυφός.
Οι άνθρωποι γύρω μου έχουν τρελαθεί από περίεργες φωνές,
έξω από κάθε σπίτι το αύριο ξεψυχά πάνω σε κρύα πεζοδρόμια.
Σφίγγω το χέρι σου καθώς ο αέρας αρχίζει να με πνίγει πάλι,
γυρνάω να δω το πρόσωπό σου μα έχει χαθεί μέσα σε δάκρυα.
Στους δρόμους σερνόταν το πλήθος για την ζωή του,
τα πρωινά εκείνα που σβήναν τις επαναστάσεις μιας γενιάς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου