Δεύτερη βάφτιση

Θυμάσαι παιδί που ήσουνα και είχες φύγει από το σπίτι…
Τότε που η μάνα σου σπάραζε με λυγμούς στα σκαλοπάτια…
Εκείνα τα Χριστούγεννα που σου σκοτώσανε τον Άγιο Βασίλη…
Και είχες μείνει να κοιτάς δακρυσμένος στην τηλεόραση τα παιδικά…

Θυμάσαι που εσύ αρνιόσουν πεισματικά να μπεις στον κόσμο τους…
Τότε που είχες ρωτήσει στο δρόμο εκείνο το κορίτσι αν υπάρχει αυτός…
Εκείνα τα παιδιά που γελούσανε μαζί σου όταν αυτή σου απάντησε όχι…
Και είχες κρυφτεί πίσω από τον γκρεμισμένο τοίχο και άρχισες να ξερνάς…

Θυμάσαι τα βράδια που από τότε περάσανε και κοιμόσουν χωρίς όνειρα…
Τότε που είχες συμβιβαστεί με όλα τα όχι των ανθρώπων που γνώρισες…
Εκείνα τα κορίτσια που με τα χαμόγελά τους κλέβανε τις νύχτες σου…
Και είχες μείνει με το τσιγάρο να κοιτάς τα φώτα της πόλης από το λιμάνι…

Θυμάσαι εκείνα τα Χριστούγεννα που σου σκοτώσανε τον Άγιο Βασίλη…
Σε βαφτίσανε ξανά από την αρχή δικό τους με νερό που δεν διάλεξες…
Μα εσύ αρνιόσουν πεισματικά να μπεις στον κόσμο τους …