Μπουρμπουλήθρες ονείρων

Κλαίγοντας μπήκε στο υπνοδωμάτιο,

Τη ρώτησα τι έχει,

Με κοίταξε και κάτι πήγε να πει

Μα εξαφανίστηκε μεμιάς.

Ανοιγοκλείνω

Πάλι

τα μάτια μου.

Οι οπτασίες της πληθαίνουν,

Όσο ο καιρός γίνεται πιο ζεστός

Οι οπτασίες της θα πληθαίνουν.

Φυσάω τα όνειρά μου στο ταβάνι

Χτυπάνε άρα εκεί κι επιστρέφουν  θλιμμένα

Ή βρίσκουν κάπου ψηλά στ’αστέρια

Τα δικά της.

Κι έτσι απορώ

Κι έτσι ιδρωμένο με βρίσκει η νύχτα

Να κεντάω τα χέρια σε μια απραξία,

Να κάνω έρωτα

Με μια φευγαλέα οπτασία -

Καθώς μπουρμπουλήθρες ονείρων σπάνε γύρω μου

Με κρότο

Και η χρυσόσκονη βάφει με αίμα τους τοίχους.