Κουρασμένος Ηρακλής

Το οχτάμπαλο ήταν η ψυχή του τις Κυριακές.

Βάζω λίγη από αυτή στις μπάλες,έλεγε,
Τις κρύβω επιδέξια στις μαύρες τρύπες,
Μέχρι την επόμενη βδομάδα αυτούσιες
Να τις εμφανίσω μπροστά μου.

Στηρίχτηκε στη στέκα του πάνω
Και η Όλι τον είπε κουρασμένο Ηρακλή,
Οι άλλοι μάγκες γέλασαν με το αστείο
Και κάποιος του πέρασε μια μπύρα,
Κερασμένο δώρο από τον μαν στο μπαρ.

Οι μπάλες έμεναν μια βδομάδα εκεί,
Περίμεναν ευλαβικά στις τρύπες το χέρι.
Κάθε φορά που τις τράβαγε έριχνε ευχή,
Σαν μικρό παιδί κάτω από πεφταστέρι,
Θεε μου να είναι ακέραια πάλι η ψυχή…

(στην Johan)