Η Τζ. κάθισε μπροστά στον ολόσωμο καθρέπτη
Καθώς το είδωλό της από άσπρο νυφικό δάκρυζε
Και οι πλεξούδες από τα μαλλιά της πλαισίωναν
Αυτόν τον γλυκό αντικατοπτρισμό μες στο χρόνο.
Το παιδί μες στην κοιλιά της μεγάλωνε με αίμα
Επιβάλλοντας σταδιακά την κυριαρχία του στο χώρο
Με σπασμωδικές κινήσεις στην υδάτινη σφαίρα
Και ρυθμικούς χτύπους της δεύτερης μικρής καρδιάς.
Για την Τζ. όλες οι φωνές του κόσμου είχαν σωπάσει
Η αγάπη της αγκάλιαζε μια γύρα την ανθρωπότητα
Και έφτανε στα χέρια της πάνω στο αγέννητο παιδί
Για να μεταμορφωθεί σε πολύχρωμα τριαντάφυλλα .
Η Τζ. ήταν χαρούμενη έστω κι αν έξω η βροχή
Της θύμιζε μελαγχολικά πως παντρεύεται το θάνατο
Και μίλια μακριά έλιωνε το σώμα του εραστή της
Πάνω σε λόφους με παπαρούνες και μικρούς σταυρούς.
Εσύ θα τον νικήσεις γιε μου,έμοιαζε η αναπνοή της να λέει
Και μες στη γυναικεία μήτρα θέριευε το αγέννητο παιδί ,
Έσφιγγε πεισματικά σαν ατσάλι τις γροθιές του
Περιμένοντας τις ωδίνες για να ξεσκίσει τη σάρκα και να βγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου