Χρυσός χορός, κόκκινος κόσμος

Πριν  σε  πάρει  η  πόλη

Κοιμόσουν πάνω από τις λίμνες

Με τους αγκώνες να ακουμπάνε στις όχθες

Και τα χρυσά σου μαλλιά να βουλιάζουν

Να φέγγουν προς τα μέσα στο βυθό

Να χορεύουν γύρω τους κοπάδια τα ψάρια.

Τώρα

το σαξόφωνο

παίζει

και συ

γελάς.

Καπνίζεις αυτά τα σλιμ τα χρυσά

Και κάνεις συννεφάκια που τραβάνε εκεί ψηλά.

Οι αγκώνες σου είναι καλυμμένοι από μαύρα γάντια,

Είναι της μόδας, της κυκλικής μόδας,

Και τα μαλλιά σου νομίζω κόκκινα,

Είπα νομίζω,

Γιατί

όλα σε αυτό το μέρος

είναι κόκκινα.

Ακόμα      και     οι      άνθρωποι,

Ακόμα

κι αυτός

ο χοντρός ο τύπος

με το καπέλο.

Αυτός που όλο γελάει

Και       σε       πουλάει     εδώ     και      κει

Δες ο λαιμός του είναι κόκκινος,

                

                  δες

Τα χέρια μου είναι κόκκινα