Κάποιες φορές είναι τόσο δύσκολο
Να γράψεις μία λέξη στο χαρτί
Έστω κι αν μέσα σου γίνεται ένας χαμός
Από σκέψεις , συναισθήματα και φωνές.
Οι πόλεις μες στο μυαλό σου βυθίζονται
Ή καίγονται άκρη σε άκρη από φωτιά,
Καράβια ξεβράζονται σαν κήτη
Ξεκοιλιασμένα στις ακτές ,
Πύρινα αστέρια σκάνε με φόρα στη γη ,
Οι άνθρωποι εξανεμίζονται ταχύτατα ˙
Και οι γυναίκες σου ,
Οι γυναίκες σου στέκονται ασάλευτες εκεί
Καθώς μια γλυκιά βροχούλα τις χτυπάει,
Καθώς το βάψιμο γίνεται μαύρο δάκρυ
Και ελαφρό τρέμουλο .
Ναι , κάποιες φορές είναι τόσο δύσκολο...
ναι. κάποιες φορές είναι τόσο έτσι… και δεν ξέρεις πως. πως τις φωνές και τις σκέψεις να σιγάσεις…
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει!!!!! έχει αλήθειες που αγγίζουν την ψυχή...είναι η αλήθεια του καθενός μας! Καλημέρα Ηλία :)
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχος φίλε μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ φίλε μου Αντώνη . Και σου ζητώ να με συγχωρέσεις για την ''απουσία'' μου τώρα τελευταία..Σύντομα θα επανέλθω!..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας..Το συναίσθημα αυτό που περιγράφω στο ποιημα είναι κοινό ''στολίδι'' όλων μας..Καλή σας μέρα!