Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

Captain Swing







O Captain Swing
χόρευε στο δρόμο των πεύκων
και οι όμορφες
νέγρες κοπελιές σαν μπαλαρίνες
ύψωναν θεληματικά το πιγούνι
γιατί ο τύπος ήταν
ο βασιλιάς της μουσικής
κι εκείνες ήταν ωραίες
και γόνιμες
και η Νέα Ορλεάνη ήταν έρωτας
στο αίμα τους,
καθώς με πείσμα σκύλου
ο μπακάλης
μάγκωνε τον μικρό κλέφτη
από το βρώμικο πέτο
και μια λευκή άπλωνε σεντόνια
στον ήλιο
κορτάροντας
μια άλλη λευκή απέναντι.

 -

Ένα δάκρυ νοσταλγίας
κυλά
στη ροζιασμένη παλάμη
που είχε για κονάκι.
Είναι δύσκολα
τα χρόνια της φθοράς,
μονολογεί ,
Ενώ οι τύποι στήσαν καυγά
στο πίσω μπαρ
και τα δάχτυλά του
ξεγλιστρούν
Σε ένα τελευταίο swing χορό
πάνω
στην ξύλινη μπάρα,
στην ίδια
που ο Λέτζι τίναξε τα μυαλά του
ένα δειλινό
κι ο γέρο Μπομπ έφτυνε
με περισσή αηδία
το τομ κόλλινς στα νεφρά.

3 σχόλια:

  1. Ίδια μέρη,
    Ξενοδοχεία της Ιδιοτροπίας ή του Ταλέντου μας,
    εκεί που κάποιοι άλλοι
    είχαν γεννηθεί από Έρωτα,
    είχαν πεθάνει από Προδοσία
    ή είχαν κυριαρχήσει από Ευχέρεια Λόγου ή Γραφής...


    ;-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ για τα σχόλιά σας ..Το ποίημα γεννήθηκε καθαρά από ένα παλιό τραγούδι εποχής που άκουσα ένα βράδυ ..Ε οκ , έβαλα και 2 3 ήρωές μου να ''χορεύουν'' μέσα του :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή