Αθήνα

Μια ιστορία πριν κοιμηθώ ˙

Οι λέξεις λέγανε για ομίχλη στο δωμάτιο
Μα στο σεντόνι πάντα κατέληγε βροχή.
Στις φαβέλες πωλούσαν την άσπρη με το δεμάτιο,
Στην Αθήνα εσύ το βάφτιζες αυτό ψυχή.

Σε αγαπήσανε τα περιστέρια σε μια πλατεία
Και για αντάλλαγμα έγινες στους δρόμους μουσική.
Είχες τον τρόπο σου να κερνάς όλους αλητεία
Μα μέσα σου είχες μια φοβία μυστική .

Χρόνια αναζητούσες την ευχή για το αστέρι ,
Αυτή που προλαβαίνει μονολεκτικά να ειπωθεί.
Ξέρεις πως τυλίγεται διπλά στο ένα σου χέρι
Πριν συρθεί στο πλήθος κι αναστηθεί .

Στην Αθήνα εσύ το βάφτιζες ψυχή.