Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

Είναι όλες Εκεί




Mπαίνω σκυφτός στο σπίτι
Αφουγκράζομαι
Για λίγο
Το σκοτάδι.
Μυρίζει ησυχία
Αλλά ξέρω
Ότι
Με περιμένουν εκεί
Σιωπηλές
Στον καναπέ.
Με περιμένουν
Εκεί
Οι γυναίκες μου.
Σιωπηλές όπως πάντα.
Θέλουν να με κεράσουν
Συντροφιά
Κι απόψε.

Ανοίγω το φως
Και τις βλέπω
Εκεί
Πανέμορφες
Ηδονικές
Με ένα ποτήρι
Αλκοόλ
Στο χέρι.
Ναι
Είναι
Εκεί
Η Θλίψη
Η Μοναξιά
Η Ντροπή
Και η Ανάμνηση.
Μόνο η Ελπίδα
Λείπει απόψε.
Ναι
Θυμάμαι
Την πέταξα από
Το μπαλκόνι μου
Χτες.
Δεν μου άρεσε.
Ήταν άσχημη πολύ
Και δεν κόλλαγε
Με τιs άλλες.
Ήταν άσχημη
Και
Μίλαγε πολύ…

2 σχόλια:

  1. καλά της έκανες φίλε... μερικές φορές τούτη η άσχημη που καμώνεται την όμορφη έχει τον τρόπο της να αγοράζει χρόνο για λογαριασμό μας... ποιος της το ζήτησε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Kανένας δεν της το ζήτησε..ή μήπως της το ζήτησε κρυφά η ψυχή μας?Μια αόρατη μυστική συνομωσία??

    ΑπάντησηΔιαγραφή