
Έτσι ξεκίνησα λοιπόν
για το ταξίδι
για τον δρόμο
στοιβάζοντας τα πράγματά μου
σε ένα σάκο,
φορτώνοντας την ζωή μου
στην πλάτη.
Το ταξίδι
είσαι συ,
είχες πει.
Ο συνοδοιπόρος είναι
η σκιά σου
και το αύριο
ο ήλιος σου.
Αρκετά με τις σοφίες
και τις σκέψεις.
Οι εικόνες σε αρπάζουν
από τα μαλλιά
και σου φωνάζουν δυνατά
Δες!
Οι άνθρωποι τρέχουν
και χάνονται στον δρόμο.
Ζουν.
Η θάλασσα στα αριστερά
μού γνέφει ερωτικά
όλο υποσχέσεις.
Δεν τρελαίνομαι,
γυναίκα είναι κι αυτή.
Αυτός ο δρόμος
αυτός ο ήλιος
αυτή η θάλασσα
αυτός ο λαός
που επιμένει
που αγωνίζεται
που ποτέ δεν χάνει.
Αυτή η ψυχή
που ψάχνει τον προορισμό της
που ταξιδεύει συνεχώς.
Αυτή η ψυχή
και ο δρόμος της...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου