Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Είμαι με μια φίλη


Είναι από κείνες τις μέρες
που τρελαίνεσαι αν δεν γράψεις κάτι
έστω μια μικρή μαλακία στον υπολογιστή.
Έχω ξεχάσει πια το σημείωμα των σκέψεων
στο χαρτί και μόνο αυτός ο ήχος από τα πλήκτρα
με φτιάχνει.
Μες στην ησυχία της νύχτας
και την δροσιά της ερχόμενης αυγής.
Έκανα πως και πως να έχω για λίγο
αυτό το μικρό φορητό υπολογιστή και
να ξεδώσω κάπως πάνω του.
Ο αδερφός μου μού έσπασε τα αρχίδια
λες και πρόκειται κυριολεκτικά να γαμήσω
το λαπτοπ που του εμπιστεύθηκε η γκόμενα του.
Δεν ζηλεύω.
Μου δόθηκε και μένα η ευκαιρία να τα περάσω αυτά
αλλά πάντα μέσα μου κάτι τσίναγε.
Θυμάμαι την σκηνή με τον καλό μου φίλο τότε
τον Πάρη.Η γκόμενα τον είχε πάρει τηλέφωνο ένα
βράδυ που τα πίναμε σπίτι του
και αυτός μου είχε πει να μην μιλήσω όση ώρα της μίλαγε.
Εγώ είχα συνεχίσει να πίνω το κρασί μου
αλλά ένιωθα αηδία για την απώλεια άλλου ένα φίλου μου.
Από τότε ξέκοψα με αυτόν και άφησα το λουράκι του
στα κομψά χέρια της γκόμενάς του.
Τσίναγα.Ναι.
Γ αυτό τις έχασα τις πιο πολλές.Επειδή δν συμβιβαζόμουν.Ήμουν πάντα ειλικρινής.
Τι κάνεις μωρό μου?Παίζω χαρτιά.
Μιλάω για γκόμενες με τον Γιάννη.
Καπνίζω.
Πίνω.
Είμαι με μια φίλη.
Γιατί με πήρες τηλέφωνο?
Γιατ΄βαριέμαι.Γιατί έχω καύλες.
Να ήρθε πάλι να μου σπάσει τα αρχίδια για το λαπτοπ.
Πώς να τον κλείσω και τέτοια.Τι στον πούτσο κανένας καθυστερημένος είμαι και δεν το ξέρω?Ή μοιάζω για τόσο μαλάκας.
Έλα χαλάρωσε αδερφέ,η γκόμενα δν μας βλέπει.
Τραβάω άλλη μια τζούρα από την πίπα μου.
Ένα χρόνο κλείνω μαζί της.Πιστή μου σύντροφος στις ασωτίες μου.
Δεν μιλάει,δεν γκρινιάζει και το άρωμά της ποτέ δεν ξεθωριάζει.
Η καλύτερη φίλη.
Ο καπνός της μόνο που και που μού λέει ιστορίες.Δεν βαριέσαι,
κάθετι που ανασαίνει τρυφερά νοσταλγεί,είχε πει κάποιος...
Χρόνια μου πολλά...

2 σχόλια:

  1. Χρόνια σου πολλά...

    κι όμως...με αυτό το κείμενο βλέπω οτι η πίπα σου δε σου φτάνει....περιορίζεσαι σε αυτή τη φίλη μονο και μόνο γιατί δε μιλάει, δε γκρινιάζει, δε στη "λέει". Με άλλα λόγια, δεν απομακρύνεται, οπότε δε τη διώχνεις ούτε εσύ. Τα άψυχα βολεύουν πολύ, αλλά δε μπορούν να αντικαταστήσουν τους ανθρώπους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να σαι καλά!..
    Όντως έχεις απόλυτο δίκαιο σε αυτά που γράφεις στα σχόλιά σου..χαίρομαι που είδες πίσω από τις γραμμές ,είδες αυτή την θλίψη της μοναξιάς και την γκρίνια μιας αφόρητης σιωπής.
    Αγαπώ την ξύλινη πίπα μου γιατί δεν θα με προδώσει ποτέ.Βέβαια παίζει πάντα να την προδώσω εγώ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή