Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013

Μπουρμπουλήθρες ονείρων







Κλαίγοντας μπήκε στο υπνοδωμάτιο,

Τη ρώτησα τι έχει,

Με κοίταξε και κάτι πήγε να πει

Μα εξαφανίστηκε μεμιάς.

Ανοιγοκλείνω

Πάλι

τα μάτια μου.

Οι οπτασίες της πληθαίνουν,

Όσο ο καιρός γίνεται πιο ζεστός

Οι οπτασίες της θα πληθαίνουν.

Φυσάω τα όνειρά μου στο ταβάνι

Χτυπάνε άρα εκεί κι επιστρέφουν  θλιμμένα

Ή βρίσκουν κάπου ψηλά στ’αστέρια

Τα δικά της.

Κι έτσι απορώ

Κι έτσι ιδρωμένο με βρίσκει η νύχτα

Να κεντάω τα χέρια σε μια απραξία,

Να κάνω έρωτα

Με μια φευγαλέα οπτασία -

Καθώς μπουρμπουλήθρες ονείρων σπάνε γύρω μου

Με κρότο

Και η χρυσόσκονη βάφει με αίμα τους τοίχους.

1 σχόλιο:

  1. Η εμμονική εστίαση του Τρελού
    μπορεί να αποδώσει Βάρος και Ύλη στον Αέρα
    και οι μπουρμπουλήθρες να γίνουν μπίλιες
    στη Ρουλέτα των "Τζογαδόρικων" Επιθυμιών του Τρελού...........

    Κάθε Ποιητής
    μέσα του Φιλοξενεί
    έναν Τρελό...

    οπότε....................................

    ;-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή