Το αντικείμενο ενασχόλησης αυτού του blog ειναι ο κόσμος της λογοτεχνίας.Τα κείμενα που δημοσιεύονται μπορεί να αφορούν είτε το χώρο της ποίησης είτε του πεζογραφήματος.
Το όνομα του blog ειναι παρμένο από το γνωστό ποίημα του Charles Bukowski "κλαμπ κόλαση"...
reflection μου άρεσε πολύ η αλλαγή που έκανες..μπαίνει κατευθείαν μέσα στην καρδιά των στίχων που έγραψα.. Ιznogold εύστοχη και η δική σου παρατήρηση η οποία κατά κανόνα ισχύει. Ο άντρας εδώ υποτάσσει αλλά και υποτάσσεται. Nasia έχεις δίκιο, αλλά μορφή αγάπης είναι και το παραπάνω ''παρανοικό'' σκηνικό.
η σιωπή της γυναίκας νομίζω οφείλεται περισσότερο στο φόβο παρά στην αγάπη.. είτε φόβο για τον παρανοϊκό άντρα, είτε φόβο να δει τι την περιμένει χωρίς αυτόν. Δεν αγαπάς ποτέ αυτόν που σε βασανίζει, στην "καλύτερη περίπτωση" γι αυτόν, αρρωστημένα να κολλήσεις πάνω του..
Σημαντικό ποίημα ''μικρέ μου φίλε''. Έχεις συνηθίσει τους φίλους σου να ''ψάχνουν τον δολοφόνο''.... η ποίηση δεν έχει σκελετούς, δεν έχει και ντουλάπια...........ο Ηλίας λέει αυτούς τους τρεις στίχους......σας συγκινούν; Δώστε το δικό σας νόημα, αλλιώς προσπεράστε. Εγω διαβάζω ένα τράβηγμα μαλλιών...ερωτικό-βίας-καταστολής-τρέλας,όλων μαζί; Ο τρίτος που παρατηρεί ακούει τις κραβγές αυτού που δεν εξηγείται, πο και να εξηγείται φοβίζει πιο πολύ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ......της απουσίας της ''κανονικότητας΄΄από τον ανθρωπο-χάος. Νάσαι καλά, Νίκος Κ. ΥΓ1: Νάσια, πότε δάγκωσες τελευταία φορα; ΥΓ 2: Iznogold, οι γυναίκες δεν ''νιώθουν γυναίκες'' ΕΙΝΑΙ ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ
και εμένα με τρομάζει ο τίτλος σε σχέση με τα γραφόμενα...κάτι ''άρρωστο'' κρύβεται...
ΑπάντησηΔιαγραφήη φαλλοκρατια υπαρχει ακομα. οι γυναικες νιωθουν περισσοτερο γυναικες οταν τις υποτασουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδα έναν άντρα, κρεμάστηκε από τις γυναίκας τα μαλλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τρόμαξε η σιωπή του
Με τρόμαξε η σιωπή του
reflection μου άρεσε πολύ η αλλαγή που έκανες..μπαίνει κατευθείαν μέσα στην καρδιά των στίχων που έγραψα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΙznogold εύστοχη και η δική σου παρατήρηση η οποία κατά κανόνα ισχύει. Ο άντρας εδώ υποτάσσει αλλά και υποτάσσεται.
Nasia έχεις δίκιο, αλλά μορφή αγάπης είναι και το παραπάνω ''παρανοικό'' σκηνικό.
η σιωπή της γυναίκας νομίζω οφείλεται περισσότερο στο φόβο παρά στην αγάπη.. είτε φόβο για τον παρανοϊκό άντρα, είτε φόβο να δει τι την περιμένει χωρίς αυτόν. Δεν αγαπάς ποτέ αυτόν που σε βασανίζει, στην "καλύτερη περίπτωση" γι αυτόν, αρρωστημένα να κολλήσεις πάνω του..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣημαντικό ποίημα ''μικρέ μου φίλε''.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις συνηθίσει τους φίλους σου να ''ψάχνουν τον δολοφόνο''.... η ποίηση δεν έχει σκελετούς, δεν έχει και ντουλάπια...........ο Ηλίας λέει αυτούς τους τρεις στίχους......σας συγκινούν; Δώστε το δικό σας νόημα, αλλιώς προσπεράστε.
Εγω διαβάζω ένα τράβηγμα μαλλιών...ερωτικό-βίας-καταστολής-τρέλας,όλων μαζί; Ο τρίτος που παρατηρεί ακούει τις κραβγές αυτού που δεν εξηγείται, πο και να εξηγείται φοβίζει πιο πολύ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ......της απουσίας της ''κανονικότητας΄΄από τον ανθρωπο-χάος.
Νάσαι καλά,
Νίκος Κ.
ΥΓ1: Νάσια, πότε δάγκωσες τελευταία φορα;
ΥΓ 2: Iznogold, οι γυναίκες δεν ''νιώθουν γυναίκες'' ΕΙΝΑΙ ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ