Κι αν για τον έρωτά μου δεν μπορώ να πω κουβέντα,
Αν δε μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη, για τα μάτια
Όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στην ψυχή μου,
Ο ήχος της φωνής σου που κρατώ μες στο μυαλό μου,
Οι μέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου,
Τες λέξεις και τες φράσεις μου πλάττουν και χρωματίζουν.
Είσαι όποιο θέμα κι αν παίρνω, όποιαν ιδέα κι αν λέγω.
Καβάφης Κωνσταντίνος
σαν να μίλησε μέσα από την ψυχή μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχα λόγια..τόσο αληθινά..!
Σπάνια βρίσκεις τέτοια ποίηση,τέτοιους στίχους που μοιάζουν σαν να είναι ίδια λόγια της δικής σου ψυχής...
ΑπάντησηΔιαγραφή