Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

Το τελευταίο ταξίδι του Ορφέα


Σταυρός
με καμένη άκρη
Ίδιος
με λυγισμένο κλαρί
Που όμως ακόμα αντέχει

Η πίστη σου όλη
μαζεμένη
Σε μαύρες
σφιχτά αγκαλιασμένες
Κλωστές.

Αυτόν τον σταυρό
Σφίγγεις στο χέρι
καθώς ξεκινάς
Εκείνο το ταξίδι σου
στο τέλος.
Μέσα από καπνούς
και
Γεμάτους δρόμους .

Το ξέρεις
Το νιώθεις
Ότι τα βήματα σου οδηγούν
Στην μεγάλη ήττα σου.
Κι όμως συνεχίζεις

Συνεχίζεις.

Οι πολυκατοικίες
γκρεμίζονται
Μπροστά στο μεγάλο λιβάδι
που διασχίζεις.
Ο ήχος των αμαξιών
γίνεται δροσερό αεράκι
Που φέρνει κάτι από την
θάλασσα.

Η διασταύρωση
σού δείχνει το μέρος
Με τις πέτρες
που θα ξαπλώσεις
Και το σταυρουδάκι
σφιχτά
στο χέρι.

Μα λίγο πριν πλησιάσεις
Στέκεσαι.
Γελάς
στο γεμάτο φεγγάρι
Και οι λιγοστοί περαστικοί
Τραβιούνται
στις σκιές τους.

Το
Άδειο
χέρι σου
βγάζει
μια φρικτή
κραυγή πόνου.

Αγάπη μου
ήρθα σε σένα
Να πεθάνω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου