
Θα γυρίσω ξανά
όταν θα μ' έχουν ξεχάσει
στις παλάμες με ευλάβεια βαστώντας
το κεραυνό της ερημιάς
Θα γυρίσω ξανά
ενοχλημένος
από της αγοράς τους ανόητους ήχους
και των φθαρτών αγριμιών
τον ενθουσιασμό
Θα γυρίσω με το αίμα ευρύχωρο
τη συντριβή να χωράει
μα πράσινες θα λάμπουν ακόμα
οι φλέβες στα χέρια
Δε θα με γνωρίσει κανείς
θα συζητούν ανέμελα οι παλαιοί μου φίλοι
μαχαίρια όπως πάντα κρατώντας
πίσω απ' τη πλάτη
Και θα καθίσω μόνος
σ' ένα άδειο τραπέζι
να παραγγείλω φωτιά
Ήσυχα θα τη πιω
το πάτωμα μονάχα κοιτώντας
που θάναι γεμάτο
σκοτωμένα πουλιά
Γεώργιος Πύργαρης
πω πω! να παραγγείλω φωτιά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήτα φθαρτά αγρίμια!!!
Καταπληκτική επιλογή φίλε Ηλία!!!
Πύργαρης, ε; Από ποια συλλογή;