Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Ο αποστάτης του Μαγγελάνου




Συχνά όταν φοβάμαι σκέφτομαι εκείνον τον αποστάτη ναυτικό
Που ο Μαγγελάνος εγκατέλειψε σε μια ξένη παραλία μόνο
Κάπου κοντά στην Γη του Πυρός , εκεί ανάμεσα στο πουθενά
Της εποχής .
Αναρωτιέμαι , είχε μαζί του κανένα όπλο , κανένα μαχαίρι
Καμιά σκαλιστή εικόνα Μαντόνας ή έναν ξύλινο εσταυρωμένο
Ή έμεινε μόνο με τις τρομαχτικές του σκέψεις για προίκα.
Κανείς δεν ξέρει.
Όμως ο φόβος πέρασε μέσα στους αιώνες σαν αεράκι
Και καταστάλαξε σαν καλοκαιρινή σκόνη πάνω μου ,
Πάνω στα δέντρα , πάνω σε αυτή την θλιμμένη πόλη
Που όλο στολίζεται και όλο χαμογελάει ηλίθια ,
Για να υποδεχτεί τους άντρες της , τους νταβατζήδες της
Σε εκθέσεις με αριθμούς , για αριθμούς , από αριθμούς .
Συχνά όταν φοβάμαι σκέφτομαι εκείνον τον αποστάτη ναυτικό –
Να το σκουπιδιάρικο πιστό στις 4 παρά άρχισε να μαζεύει –
Εκείνον τον κατεργάρη που ξέμεινε σε μια ακτή το 1500 .




2 σχόλια:

  1. για τούτη την ανάρτηση... τούτα τα λόγια.. γι'αυτό είσαι ξεχωριστός... την αγάπη μου έχεις φίλε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σ ευχαριστώ πολύ φίλε μου..Να σαι πάντα καλά και πάντα δημιουργικός ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή