Θα γυρίσω

Το πρόσωπό σου είναι

ένα καλοκαίρι

Και το χέρι μου στα μαλλιά σου μετράει

Τις μέρες

που απομένουν μέχρι να φύγεις .

Λες κάτι για γυρισμούς

και παντοτινές αγάπες

Παρηγορείς με τα λόγια σου

 το χειμώνα

Που σε τραβάει σε δρόμους

 και πόλεις άλλες.

Εκεί που η συνήθεια μπερδεύεται

 με τη λήθη

Και η αγάπη υποχωρεί σε περσινές φωτογραφίες .

Το ξέρω αγάπη μου

πως πάει η ιστορία συνήθως ,

Μα εγώ θα σου πω ένα παραμύθι από τα δικά μου

Και θα το σφραγίσω με ένα φιλί

 γι’ αντίο .

Καθώς το ποίημα πεθαίνει

 αφήνει ένα ήχο που μένει

Η αρχή ξεχνιέται στην πορεία

 και γίνεται γαλάζιος ορίζοντας

Γίνεται παραμύθι ρομαντικό .

Στις βροχερές μέρες , οι σταγόνες

 θα σου μιλούν ,

Θα σου ψιθυρίζουν

Δεν είσαι εσύ εδώ μίλια μακριά σε ένα γκρίζο γιατί .

Σε άφησα σε μια άσπρη παραλία που βρέχει αστέρια,

Δίπλα σε ξωτικά κοχύλια και χρωματιστά φύκια,

Ήρεμη να αποκοιμηθείς υπό τον ήχο των κυμάτων.

Και σαν τριαντάφυλλο στα χείλη σου

Κάρφωσα μια μικρή υπόσχεση

 ΄΄ θα γυρίσω΄΄. …

Στη Δ. και τον Π. για το καλοκαίρι τους